Zat ik daar dus helemaal alleen en verkleumd en verregend.
Had verdikke een uur nodig om mijn hok weer aan de praat te krijgen.
Onderweg blijven hopen dat ie het vol hield. Aangekomen op de dijk is er werkelijk niemand.
1 eenzaam bakkie verder ben ik maar weer op het hok gesprongen die ik aan moest duwen. (wel in 1 keer starten)
Ik denk nog: Was toch geen verlate 1 april grap. ........ Die maak ik toch alleen maar