Zo, de eerste 24 uurtjes zitten er op.
Allereerst, zoals jullie zien, is het met de verbindingsmiddelen veel beter hier gesteld dan tijdens mijn verblijf in Irak.
Gisteravond al een leuke annekdote beleefd. We gingen met z'n 4'en naar het rode plein. Dit is ongeveer 3 minuten lopen bij ons vandaan!!!! Het is een traditie hier om nieuw binnenkomend personeel met een borrelglaasje wodka in te drinken op het rode plein. Dus in een kringetje gaan staan, want eigenlijk mag dat niet, en borrelglaasjes inschenken en glas leegkiepen in je mond en klaar. Ware het niet dat er zo'n "stille" agent aankwam en ons naar onze papieren vroeg. Daar in principe iedereen hier van alles en nog wat kan namaken, trap je daar natuurlijk niet gelijk in. Maar toen bleek dat hij dus wel degelijk een "stille" was, hebben wij maar even ons diplomatiek paspoort laten zien. Niet aan hem afgegeven, maar wel dus zelf vasthouden. Gevolg was dat we werden gewaarschuwd dat we dat toch niet meer mochten doen en wij gingen gezellig weer terug naar onze ambassade en hadden daardoor natuurlijk weer veel lol.
Zo zie je maar weer, het is niet altijd ellende, kommer en kwel wat ik mee maak. Maar goed, ik vond het even leuk om ook met jullie te delen.
Overigens heb ik nog GEEN MOTOR zien rijden. Ik blijf kijken en zoeken, maar gezien de weersomstandigheden en hoe de wegen er hier bij liggen denk ik dat het ook niet veel wordt.
Groetjes uit Moskou!!