Vandaag bijna heel vreselijk onderuit gegaan door een blokkerend achterwiel. Iets te hard geremd en een beetje nat wegdek en daar gebeurde het. Begon als een gek te zwiepen aan de achterkant, en ik dacht, daar ga ik!!! Maar oh wonder: met veel kunst en vliegwerk erop gebleven en na wat een eeuwigheid duurde stabiliseerde de FJ zich weer. Pfffffffffffff, ik kon het niet geloven!! Snel naar de kant gestuurd, gestopt, helm af en hartje kloppend in de keel. Even moeten blijven staan om de trillende handjes tot rust te laten komen!!
Er zat vast een engeltje op mijn schouder vandaag........