Dan moet ik toch een beetje tegengas geven aan Eelco's en Berts sentimenten.
Ik vind die sneeuw geweldig! Echt waar, zo'n mooie witte wereld, met vrieskou die de adem in je mond laat knisperen. Met blozende wangen bij de kachel, een hete mok choco in de ene, een flink koek in de andere hand.
Nog mooier vind ik het, als er goed ijs ligt. Van dat zwarte, van dat spiegelgladde. Heerlijk om erop te zwieren en mijn stick en puck te hanteren.
Dooi vind ik niet fijn. Onder de sneeuw komt dan weer de grauwe en grijze troep tevoorschijn, die door de witte laag sneeuw, als een soort mantel van liefde, bedekt was.
Maar ja, dooien moet om weer naar het warme voorjaar te gaan. Wat ook zijn charmes heeft hoor, daar niet van.